Podłoga na gruncie. Z czego składają się warstwy?

Podłoga na gruncie i jej warstwy. Inżynierowie na budowie

Podłoga na gruncie jest rozwiązaniem konstrukcyjnym praktykowanym w budynkach, w których podłoga pierwszej kondygnacji jest ułożona bezpośrednio na odpowiednio przygotowanym podłożu terenu. Dlatego jest bardzo narażona na niekorzystne zawilgocenie. Dodatkowym problemem, z którym musi sobie poradzić, jest powstrzymanie chłodu transportowanego z podłoża. Współcześnie to rozwiązanie cieszy się coraz większym zainteresowaniem inwestorów indywidualnych.

Podłoga jest często segmentem służącym do wykończenia górnej części stropu. Z kolei posadzka jest wierzchnim elementem składowym całej podłogi. Odpowiada za właściwą izolację termiczną, przenosi obciążenia, chroni akustycznie i przeciwwilgociowo. Przegroda jest płaska i przystosowana do tego, żeby odbywał się po niej określony ruch.

Spotkamy podłogę na gruncie przede wszystkim w budynkach mieszkalnych i obiektach użyteczności publicznej o niewielkiej liczbie kondygnacji, ale także w halach, magazynach czy w garażach. Podłoga na gruncie jako przegroda budynku popularnie stosowana jest w domu jednorodzinnym, który nie posiada podpiwniczenia.

Normy obowiązujące podłogę na gruncie

Podłoga na gruncie stworzona w Polsce powinna spełniać szczegółowe wymagania izolacyjności cieplnej i przeciwwilgociowej, które są zgodne z normą PN-EN ISO 6946 dotyczącą wyznaczania współczynnika przenikania ciepła oraz normą PN-B-02431 określającą preferowane wymagania cieplne dla przegród budowlanych w kontakcie z gruntem.

Dopuszczalna obecnie wartość współczynnika przenikania ciepła U dla podłóg na gruncie wynosi 0,3 W/m²K, co odpowiada minimalnej grubości izolacji termicznej, takiej jak 15 cm EPS lub XPS. Materiały przeznaczone do tworzenia podłóg na gruncie szczegółowo spełniają współczesne wymogi termoizolacyjne.

Podłoga na gruncie wymaga starannego wykonania określonych warstw izolacyjnych oraz przeciwwilgociowych, ponieważ chronią one całe rozwiązanie przed ucieczką ciepła i przed przenikaniem wilgoci z gruntu. W przypadku domu jednorodzinnego bez podpiwniczenia projekt ten pełni jednocześnie funkcję podłogi kondygnacji mieszkalnej.

Kolejność i charakterystyka warstw podłogi na gruncie

Warstwa wyrównująca zagęszczonego gruntu

Jej funkcją jest właściwa stabilizacja podłoża. Poziom podłogi składa się z zagęszczonego grunt rodzimego lub przygotowanej podsypki z piasku. Warstwa ułożona na wyrównanym podłożu powinna posiadać grubość od 20 do 30 cm.

Wykonanie tego elementu opiera się na tym, że ziemia musi być starannie zagęszczona, by zapewnić nośność i stabilność. Stanowi podsypkę pod warstwę płyty betonowej. Wskaźnik zagęszczenia według próby Proctora powinien mieć powyżej Is = 0,95.

Warstwa podkładowa z chudego betonu

Jej podstawowym zadaniem jest wyrównanie powierzchni i stabilizacja podłoża dla kolejnych warstw podłogowych. Kompozycję tego etapu stanowi chudy beton o grubości 10 cm. Według jednej szkoły budowlanej wystarczy klasa C8/10, a według innej płyta powinna być stworzona z betonu klasy minimum C12/15. Beton wylewamy bezpośrednio na wcześniej zagęszczony grunt.

Izolacja przeciwwilgociowa

Rolą tej warstwy jest właściwa ochrona rozwiązania przed wilgocią kapilarną z gruntu. Wilgoć kapilarna oznacza podciąganie wody za sprawą mikroskopijnych sieci naczyń włosowatych, czyli kapilary. Cieniutkie szczeliny spotkamy w kamieniach i betonie. Woda stopniowo podąża ku górze, systematycznie przenikając z gruntu.

Budowa tej warstwy podłogi na gruncie oparta jest o folię hydroizolacyjną z PCV lub papę termozgrzewalną, układaną na betonie chudym. Hydroizolacja podłogi na gruncie powinna zostać połączona w tym samym poziomie z zabezpieczeniem poziomym ścian pod postacią mniej więcej 17 cm zakładki.

Izolacja cieplna

Podstawowa ochrona termiczna podłogi na gruncie. Tworzy się ją z płyt styropianu XPS, styropianu EPS 100 lub wełny mineralnej charakteryzującej się niską nasiąkliwością i wysoką wytrzymałością na ściskanie.

Opracowuje się ją pod postacią warstwy izolacyjnej o grubości od 10 do 15 cm. Materiały układa się bez przerw i szczelin, z zachowaniem połączeń na zakładkę.

Warstwa rozdzielcza

Funkcją warstwy rozdzielczej jest poprawne oddzielenie izolacji termicznej od właściwej warstwy nośnej. Powstaje z folii PE, która pełni funkcję zabezpieczenia przed niekontrolowanym przemieszczaniem się izolacji cieplnej i betonu.

Stworzenie warstwy rozdzielczej polega na ułożeniu folii na całej powierzchni izolacji cieplnej, z zachowanymi odpowiednimi zakładkami.

Podkład betonowy czyli jastrych

Zadaniem jaką pełni jastrych jest warstwa nośna posadzki na gruncie. Najlepiej wykonać wylewkę betonu B20 lub wylewkę anhydrytową. Optymalna grubość warstwy wynosi zazwyczaj od 6 do 8 cm. Kolejnym dopuszczalnym rozwiązaniem są suche jastrychy gipsowe, czyli płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe.

Wierzchnia posadzka

Wierzchnia posadzka pełni funkcję użytkowej warstwy podłogi. Wykończenie jest uzależnione od funkcji podłogi i oczekiwań estetycznych. Możemy więc wykorzystać płytki ceramiczne, gres, kamień naturalny, drewno, parkiet, panele, wykładziny PCV lub jakieś inne trwałe materiały.

Podłoga na gruncie pod ogrzewanie podłogowe

Jak się okazuje, przegroda w postaci podłogi na gruncie jest odpowiednia do instalowania w niej warstwy ogrzewania podłogowego. Decyzję dotyczącą tego, w jaki sposób wykończymy posadzkę pod ogrzewanie musimy podjąć stosunkowo wcześnie, przed rozpoczęciem prac podłogowych. Musimy też uwzględnić dokładny wymiar okładziny w przygotowywanych warstwach posadzki. Wybór okładziny dobrze zoptymalizować i skonsultować ze specjalistą, jak też wcześniej poinformować o nim hydraulika, żeby właściwie zaplanował rozkład rur, pętli lub mat grzewczych.

Znaczenie izolacji i rekomendowane w tym celu materiały

W przypadku rozwiązania podłogi na gruncie izolacja cieplna i hydroizolacja są niezwykle istotne, jeśli chcemy skutecznie uniknąć strat ciepła i napływu wilgoci. Styropian XPS oraz styropian EPS o wytrzymałości min. 100 kPa są bardzo często stosowane jako izolacja termiczna, gdyż jednocześnie odznaczają się wysoką odpornością na kontakt z wilgocią i dobrą izolacyjność cieplną. Z kolei folia hydroizolacyjna i papa termozgrzewalna są popularnie używane jako izolacje przeciwwodne.

Podłoga na gruncie z keramzytem

Innowacyjną metodą służącą do stworzenia izolacji cieplnej podłogi na gruncie jest użycie keramzytu. Co ciekawe, zastosowanie warstwy lekkiego kruszywa zdecydowanie zmienia klasyczny sposób wykonania rozwiązania znanego jako podłoga na gruncie. Keramzyt jest jednocześnie izolatorem termicznym i podbudową pod posadzkę.

Najczęstsze zastosowanie podłóg na gruncie

Rozwiązanie spotyka się głównie:

  • w budynkach mieszkalnych (parterowe lub z małą liczbą kondygnacji),
  • w budynkach przemysłowych i magazynowych,
  • w budynkach użyteczności publicznej,
  • w garażach.
Beton komórkowy lub pustak ceramiczny. Mały domek na trawie Previous post Bloczek betonu komórkowego i pustak ceramiczny. Co wybrać?
Styropian grafitowy izolatorem w budownictwie Next post Styropian grafitowy doskonałym izolatorem